A

Dr Kinga Araya (z domu Krawiec)

Kinga Araya urodziła się w Tarnowie 4 grudnia 1966. W Puławach ukończyła szkołę muzyczną im. Stanisława Moniuszki (instrument prowadzący skrzypce). Następnie uczyła się w klasie o profilu humanistycznym w I Liceum Ogólnokształcącym im. A. J. ks. Czartoryskiego, gdzie w 1985 zdała z wyróżnieniem egzamin maturalny. Za swoje zaangażowanie w działania antykomunistyczne w liceum, Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie, nadal jej status osoby represjonowanej w stanie wojennym (2021).

W latach 1986-88 studiuje historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Niezwykle złożona sytuacja rodzinna i polityczna zmusza ją do emigracji w lecie 1988 roku, kiedy to we Włoszech odłączyła się od wycieczki KUL-u.

W 1990 roku przybywa do Kanady, gdzie kontynuuje studia historii sztuki, literatury włoskiej i sztuk pięknych - Bachelor of Arts (BA) i Bachelor of Fine Arts (BFA) na Uniwersytecie w Ottawie. Następnie otrzymuje tytuł MFA (Magistra Sztuk Pięknych) na Uniwersytecie York w Toronto (1998). Tytuł doktora z historii sztuki i sztuk pięknych Araya uzyskuje na Uniwersytecie Concordia w Montrealu (2004). Jej dysertacja doktorska pt. "Chodzenie po Mieście: Motyw Uchodźctwa w Pracach  Artystycznych Krzysztofa Wodiczki i Adriany Piper" łączyła się z przygotowaniem wystawy dyplomowej zatytułowanej Prosthetic Self. W dysertacji skupia się na dyskursie krytycznym dotyczącym konceptu „chodzenia”, który analizuje w kontekście dwóch performansów traktowanych jako dzieła polityczne sztuki uchodźczej - polskiego artysty Krzysztofa Wodiczko, oraz artystki amerykańskiej Adriany Piper. W 2018 kończy studia z historii sztuki chrześcijańskiej na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Obrona pracy, zatytułowana „Homo dolorum: dalla ferita alla bellezza” (Homo doloum: od bólu do piękna), podejmuje rozwój ikonografii krzyża i Chrystusa Ukrzyżowanego w malarstwie europejskim i amerykańskim od III-ego wieku do współczesności.

W trakcie studiów otrzymała wiele nagród, między innymi konkurencyjne stypendium doktoranckie z Państwowej Kanadyjskiej Rady Nauk Społecznych i Humanistycznych (SSHRC), wielokrotnie nagrodę Kongresu Sztuki i Literatury Quebec - Conseil des arts et des Lettres du Québec, stypendium Ministerstwa Ontaryjskiego do Spaw Kolegiów i Uniwersytetów - Ontario Ministry of Colleges & Universities, jak również nagrodę za najlepszą wystawę dyplomową na Uniwersytecie Ottawskim w sztukach pięknych i w literaturze włoskiej.

Po ukończeniu studiów doktoranckich wygrała dwa konkursy na prestiżowe stypendia post-doktoranckie: Stypendium Andrew W. Mellon na Uniwersytecie Pensylwanii w Filadelfii (2006), oraz stypendium w Instytucie Badań Kulturowych ICI w Berlinie (2007). Pierwsze z tych stypendiów umożliwiło Arayi badanie związków między współczesną sztuką a zjawiskiem uchodźctwa i emigracji. Stypendium realizowane w Berlinie natomiast pozwoliło jej badać zjawisko chodzenia w sztuce współczesnej pod kontem politycznych i kulturowych napięć, punktów kontrolnych i przejść granicznych.

Kinga Araya publikowała na temat przemian kulturowych, emigracji i uchodźstwa w sztuce współczesnej. Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, międzynarodowych konferencjach historii sztuki, festiwalach filmowych, wideo i performance,  jak również w artystycznych pobytach rezydencjonalnych w Kanadzie, USA. Polsce, Anglii,  Jugosławii, Włoszech, Francji, Hiszpanii, Libanie i Australii.

Staż pracy Kingi Araya jest niezwykle bogaty gdyż obejmuje doświadczenie naukowe wielojęzyczne w instytucjach naukowych Kanady, Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Polski i Włoch. Od 2000 roku do 2019 prowadziła na wyższych uczelniach kanadyjskich, amerykańskich i włoskich cykl zajęć interdyscyplinarnych w dziedzinie różnych aspektów historii sztuki i sztuk pięknych (Uniwersytet Ottawski, York University w Toronto, Uniwersytecie Concordia w Montrealu, University of Pensylwania i University of the Arts w USA) w Polsce (EU Projekt - English Program for the Development of the University of Silesia, oraz liczne konferencje, warsztaty i seminaria) oraz po włosku w Rzymie (Uniwersytet Św. Tomasza z Akwinu - Angelicum). Jako adiunkt w Ringling College of Art and Design, w Sarasocie na Florydzie, zainicjowała i opracowała kilka popularnych kursów, w tym Krytyczny Przegląd Historii Sztuki od Początków do Sztuki Współczesnej oraz Sztuka Nowych Mediów.

Rezultaty jej badań naukowych i projektów artystycznych zostały opublikowane zarówno w prasie naukowej, jak i ogólnej. Artykuły Kingi Araya dotyczące sztuki znajdują się w pierwszej Antologii Kanadyjskiej Sztuki i Kultury wydanej w Krakowie, w Kanadyjskim czasopiśmie "Spadochron" (2006) oraz w "Review esse art + opinia" (2005). Napisała również krytyczny esej poświęcony kwestii uchodźctwa i kulturowej emigracji polskiej, opublikowany w dwujęzycznym, polsko-angielskim, katalogu POZA. Wywiady na temat jej twórczości artystycznej i naukowej przeprowadziły z nią liczne pisma o sztuce, programy radiowe i telewizyjne w Polsce, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Włoszech. Na uwagę zasługuje wywiad na temat jej twórczości artystycznej przeprowadzony  przez Prof. dr hab. Ryszarda Kluszczyńskiego dla programu Telewizji Polskiej TVP "Kultura" (13 lutego 2007 r.).

Wielokrotnie prezentowała swoje badania na temat sztuki na sympozjach i konferencjach w Ameryce i Europie, organizowane np. przez prestiżowe College Art Association, Performance Studies International, Society for Literature oraz Science and the Arts. W ostatnich latach Araya prezentowała swoje prace artystyczne w Rzymie na Pierwszej Międzynarodowej Konferencji na temat Kobiet w Sztuce (AIWAC), na Communitas-Preaching and the Arts na temat ewangelizacji przez sztukę w malarstwie Fra Angelico (Uniwersytet Św. Tomasza z Akwinu - Angelicum) i na wykladzie w Polskim PAN-ie w Rzymie na temat Sztuki Chodzenia po Wiecznym Miescie (2021).

Od 1996 roku prezentuje swoją twórczość na wystawach zbiorowych i indywidualnych w amerykańskich i europejskich galeriach i muzeach sztuki. Najbardziej prestiżowe wystawy indywidualne Kingi Arayi w Polsce miały miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej – w Zamku Ujazdowskim i Zachęcie w Warszawie, a także w Galerii Sztuki Współczesnej - Bunkier Sztuki w Krakowie.

powrót