Urodził w 1940r. we Lwowie. Uczęszczał do Liceum im. A.J. ks. Czartoryskiego w Puławach, gdzie w 1956r. zdał egzamin maturalny. Był pierwszym w historii Liceum laureatem centralnej olimpiady z fizyki.
Studiował na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie następnie pracował zdobywając kolejne stopnie naukowe. Fizyk jądra atomowego o szerokich zainteresowaniach badawczych. Pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Fizyki Doświadczalnej Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie także kierował Zakładem Fizyki Jądra Atomowego. Był jednym z inicjatorów i organizatorów Mazurskich Szkół Fizyki Jądrowej, współredaktorem Encyklopedii Fizyki Współczesnej.
W latach 1981-1984 pracował w Centrum Badań Jądrowych, Julich (RFN), następnie na Uniwersytecie w Utrechcie (Holandia). Od 1990r. mieszkał i pracował w Stanach Zjednoczonych. Emerytowany profesor Smith College i Uniwersytetu Massachusetts. Był członkiem Polskiego, Europejskiego i Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego.
Bardzo dobrze wspominają go jego byli studenci oraz współpracownicy i są mu wdzięczni za inspiracje i wskazówki naukowe oraz za przyjacielską pomoc.
Po powrocie do kraju osiedlił się na Mazurach, gdzie po ciężkiej chorobie zmarł w 2014 roku.
Julian Deputat urodził się w 1935 r. w Żyrzynie i tu ukończył szkołę powszechną. Egzamin dojrzałości zdał w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. A.J. ks. Czartoryskiego w Puławach. W latach 1952-1957 był studentem Wydziału Matematyczno – Fizycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po uzyskaniu tytułu magistra rozpoczął pracę na stanowisku asystenta, a w 1959 starszego asystenta na macierzystej uczelni. w latach 1963-2005 pracował w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Tu w 1965r. obronił pracę doktorską, a w roku 1989 uzyskał habilitację. W roku 1993 nadano mu tytuł naukowy profesora nauk technicznych.
Kierował Pracownią Ultradźwiękowych Badań Materiałów. W latach 1971-1972 był profesorem wizytującym w Brown University Providence R.I. USA, a w 1989 roku, profesorem wizytującym w University of Nebraska Linden USA.
Pełnił funkcje eksperta badań nieniszczących w Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Damaszku, Stambule, Hawanie i Hanoi. Był członkiem grup roboczych Międzynarodowego Instytutu Badawczego Kolejnictwa UIC - Utrecht, Paryż, Minden, Warszawa.
Główne kierunki prac badawczych i wdrożeń profesora to nieniszczące badania materiałów, defektoskopia ultradźwiękowa oraz tensometria ultradźwiękowa.
Nagrody za wybitne osiągnięcia:
Na uroczystym nadzwyczajnym posiedzenie Zarządu PTBNiDT w dniu 26.01.2017 Profesor Julian Deputat został wyróżniony medalem nr 1 im. Prof. Zdzisława Pawłowskiego w uznaniu wyjątkowych zasług wniesionych w rozwój badań nieniszczących i diagnostyki technicznej.
Profesor Bohdan Dobrzański urodził się 3 marca 1909r. w Strutynce na Ukrainie. W 1922r. razem z matką przeniósł się do Polski i zamieszkał w Puławach. W 1929r. ukończył Liceum im. A. J. ks. Czartoryskiego i wyjechał do Lwowa, gdzie studiował na Wydziale Rolno-Leśnym Politechniki Lwowskiej. W 1933r. rozpoczął pracę jako instruktor rolny w Lwowskiej Izbie Rolniczej. Jednocześnie był asystentem w Katedrze Gleboznawstwa i Chemii Rolnej Politechniki. W 1939r. uzyskał stopień doktora nauk rolniczych. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Warszawie; gdzie powierzono mu stanowisko adiunkta w Katedrze Gleboznawstwa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Równocześnie dojeżdżał do Rzeszowa, gdzie od 1945r. był dyrektorem Izby Rolniczej. W 1946r. objął stanowisko kierownika Katedry Gleboznawstwa na Wydziale Rolnym UMCS. W 1949r. uzyskał tytuł doktora habilitowanego.
W 1951r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1956r. profesorem zwyczajnym. W 1955r. powierzono mu organizację Wyższej Szkoły Rolniczej, która powstała z Wydziału Rolnego, Weterynaryjnego i Zootechnicznego UMCS. Przez kolejne cztery lata pełnił tam funkcję rektora. Doprowadził do powstania w 1955r. pierwszej w Polsce Katedry Gleboznawstwa na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie. W tym samym czasie stworzył i kierował Pracownią Gleboznawstwa Melioracyjnego w Instytucie Melioracji i Użytków Zielonych w Lublinie.
Od 1957r. przez pięć lat był zastępcą sekretarza Wydziału V Polskiej Akademii Nauk. W 1960r. został jej członkiem korespondentem, w 1969r. – członkiem rzeczywistym. Zainicjował w 1968r. powstanie Instytutu Agrofizyki PAN w Lublinie, gdzie stworzył nowy kierunek badawczy, tj. fizyka roślin i płodów rolnych i kierował nim do 1980r. W 1969r.nadano mu tytuł doktora honoris causa WSR w Lublinie. W tym samym roku otrzymał funkcję zastępcy sekretarza generalnego Polskiej Akademii Nauk oraz przyjął propozycję objęcia stanowiska kierownika Katedry Gleboznawstwa SGGW, w związku z czym zamieszkał w Warszawie. W 1970 r. katedrę przekształcono w Instytut Gleboznawstwa i Chemii Rolnej. Prof. Dobrzański kierował nim do 1979r. W 1980r. został doktorem honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, a sześć lat później – Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie
Prof. dr hab. ANDRZEJ DOROSZEWSKI
Urodził się 14 stycznia 1954 r. w Szczebrzeszynie. Uczęszczał do Liceum im. A.J. ks. Czartoryskiego w Puławach, które ukończył w 1973 roku. Następnie studiował geografię na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
W grudniu 1977 roku podjął pracę w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa (IUNG) w Puławach w Zakładzie Agrometeorologii (od 2000 r. Agrometeorologii i Zastosowań Informatyki).
W 1993 r. obronił pracę doktorską w IUNG, a w 2011 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych. W 2012 r. został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
Od 2005 r. pełni funkcję kierownika Zakładu Agrometeorologii i Zastosowań Informatyki Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowego Instytutu Badawczego (IUNG-PIB) w Puławach.
Od 2007 roku wchodzi w skład Rady Naukowej IUNG-PIB w Puławach.
Jest przedstawicielem Polski w Komisji Meteorologii Rolniczej Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO) z siedzibą w Genewie oraz członkiem Polskiego Towarzystwa Geofizycznego, Polskiego Towarzystwa Nauk Agrotechnicznych.
Prof. dr hab. Marzena Dębska (z d. Gumowska)
Ukończyła Liceum im. A. J. ks. Czartoryskiego w roku szkolnym 1989/90. Studia na Akademii Medycznej w Warszawie ukończyła z wynikiem bardzo dobrym w 1996 r.
Specjalizowała się w zakresie położnictwa i ginekologii (I stopień w 2000 i II stopień w 2005) oraz perinatologii (2016). Stopień doktora nauk medycznych uzyskała w 2007 r. w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie na podstawie rozprawy pt. Skuteczność i bezpieczeństwo metod stosowanych w diagnostyce i terapii alloimmunologicznej małopłytkowości płodu. W 2018 w Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie cyklu prac pt. Postępy w diagnostyce i terapii prenatalnej wad serca, układu moczowego, małopłytkowości alloimmunologicznej oraz chorób tarczycy u płodu. Pełni funkcję Prezesa Zarządu Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej. Wraz z mężem prof. Romualdem Dębskim była założycielką przychodni lekarskiej Dębski Clinic.
Związana również z Uniwersyteckim Centrum Zdrowia Kobiety i Noworodka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W swojej pracy zawodowej koncentruje się na zagadnieniach patologii ciąży, prowadzenia ciąży wysokiego ryzyka oraz diagnostyki i terapii wad wrodzonych i chorób płodu. Przeprowadziła kilka tysięcy zabiegów wewnątrzmacicznych - począwszy od diagnostycznych amniopunkcji, kordocentez, biopsji kosmówki, przez transfuzje dopłodowe, punkcje odbarczajace, implantacje shuntów, fetoskopie, po laseroterapie. Jest jedyną osobą w Polsce, która wykonuje zabiegi na sercach płodów. Autorka lub współautorka ponad 100 publikacji z zakresu ginekologii i położnictwa, endokrynologii, ultrasonografii oraz perinatologii.